Tocht langs de toeristische trekpleisters

Na een prima ontbijtje (toast, omelet, bacon, thee en ananassap) begonnen we aan een échte toeristische trip.

We stapten in de mini van en stopte als eerst bij een viewing point. Het was een beetje een rotsachtige plek en je had een heel mooi zicht op de zee. Helaas was het nogal bewolkt, met een beetje zon is namelijk alles mooier.

We zetten de tocht voor naar "grandfather en grandmother rock". Misschien ben ik enigszins naïef geweest, maar ik dacht echt dat dat twee grote stenen zouden zijn. Gewoon eentje een beetje groter dan de ander (gewoon de opa die net iets groter is dan oma). Dit was echter totaal niet het geval. De grandfather en grandmother stonden doodleuk symbool voor het mannelijke en vrouwlijke geslachtsorgaan (welke thai dat nou weer verzonnen heeft.....).

Onze laatste halte van deze tour was een waterval. We hebben er stevig voor moeten wandelen om het te zien en ook heeeele steile paden moeten bewandelen. Maar uiteindelijk was het het allemaal waard. De waterval was hartstikke mooi! Het is gewoon zo lekker om even weer midden in de natuur te zijn.

Lunchtijd is aangebroken en we gaan dit eten in een restaurant. Het was zo goed daar. Ons budget is veel te weinig (90 baht). Daarom leggen we zelf wat geld bij en hierdoor kon ik een heerlijke garnalensoep en knoflook brood nemen, mmmm.
Vlakbij het restaurant was een strand en omdat we vrije tijd hadden, gingen we massaal naar het strand. Heerlijk relaxed.

Voordat we zouden gaan dineren leek het ons allemaal lekker om een massage te nemen. Ik had een hoofd en schouder massage en m'n rug werd daarnaast ook nog meegenomen. Het was fijn en een beetje pijnlijk net als de vorige keer. Wat wel erg vervelend was, was dat het heel moeilijk was om te relaxen.... De mensen naast mij namelijk (geen idee waar ze vandaan kwamen) maakten nogal rare geluiden... En ja dan mogen jullie je 'dirty mind' gebruiken. Maar goed uiteindelijk kon ik het wel redelijk negeren en heb ik een goede massage gehad.

Voor het diner hebben we weer onze schamele 80 baht te besteden. Nu kwamen wij allen op het, al zeggen we het zelf, briljante idee om gewoon de 80 baht op te eisen en op eigen gelegenheid te gaan eten. Dat was het beste idee ooit! We belandden bij the wine connection, een italiaan waar ze ook een hele boel andere soorten gerechten hadden. Ik liet mijn oog op een chorizo fettuccini vallen (home made!). Oh my buddha (zoals Mang het zou zeggen), wat fantastisch is dit!

Morgen hebben morgen een druk programma, dus gaan maar niet al te laat slapen.

-xxx-

Mooi en toeristisch Koh Samui

We verlaten Bang Saphan Noi vroeg in de ochtend en zetten onze reis voort met een 8 uur lange trip naar het eiland Koh Samui.

Een maal aangekomen op het eiland, moeten we nog een stukje met de mini van naar ons appartement. Je merkt meteen dat deze plaats een stuk toeristischer is dan de plaatsen die tot nu toe voorbij zijn gekomen. We zijn lang niet meer de enige europeanen meer, de verhouding thai-buitenlanders lijkt wel 50/50. Waar voorheen op de borden alleen maar Thai te vinden was, staat nu overal eerst alle info in het Engels erop. En ook hier zijn de Duitsers weer behoorlijk vertegenwoordigd, jahoor er is genoeg Duitse taal hier te vinden, haha.

Het appartement was wel echt even een domper. By far is dit de lelijkste verblijfplaats, maar het is zeker te doen (we blijven natuurlijk altijd positief).

We hebben diner in het restaurant dat er (volgens mij) bij hoort. Ons budget is weer miniem, maar ik kan er nog net een chickenburger met een paar frieten voor krijgen. Dikke prima!

Na het eten gaan we er met z'n allen op uit. Eerst bezoeken we een night market. Hier staan alle wel bekende prullen weer uitgesteld, altijd leuk om op dat soort plekken even rond te strunen, maarrrr niks gekocht.

Toen we alles wel gezien hadden liepen we verder naar de Arkbar. Hier zou deze avond een fire show plaatsvinden. Het was super indrukwekkend om te zien hoe die mannen met inbrandstaande stokken en kogels spelen alsof het niks is! Ook was er een dj aanwezig. Dus toen de show ten einde liep hebben we er nog lekker kunnen dansen.

Rond een uurtje of 1 zijn we terug naar het appartement gelopen, waarna Joos en ik nog even op ons (mega) balkon zaten. We hebben nog even zo ontzettend fijn gepraat, ze is absoluut mijn beste vriendinnetje hier.

Nu is het weer bedtijd.

-xxx-

"Oh my buddha", wat een dag

Vandaag gingen we er eerst op uit om te gaan snorkelen. We kregen een life jacket en snorkelset en gingen met z'n allen op de boot.

We zijn eerst naar een wat kleiner eilandje gevaren waar we onze eerste stop maakten. En de bedoeling was natuurlijk dat we gingen snorkelen! Nou heel eerlijk, mijn respect voor de oceaan is nog altijd reusachtig groot, dus vond het toch nog wel redelijk spannend. Na de waarschuwing over het scherpe koraal, die zo je voet lelijk open konden halen en dat als je sommige vissen aan zou raken je nog wel eens flink te pakken zou kunnen worden genomen, was ik toch wel een beetje bang. Het zou je maar net overkomen dat je per ongeluk te dicht bij zo'n vis komt en daarna van schrik in het koraal gaat staan. Ik deed dus ook heel erg m'n best om helemaal niks aan te raken en ook alles op veilige afstand te houden. Uiteindelijk nog ik er zeker van genieten! De verschillende soorten vissen waren heel mooi, gaaf om een keer gezien te hebben! Helaas kon je niet super veel zien, maar dat mocht de pret niet drukken.

De volgende stop was bij een wat groter eiland. Hier was ook een klein strandje, weliswaar met veel te veel rotsen dus het was onmogelijk om er te zonnen. Alles een kindje van 6 heb ik, net als ik vroeger altijd deed, een beetje rondgelopen en schelpjes gezocht (jeugdsentiment). Ook heb ik weer even gesnorkeld, de visjes waren zo dichtbij! Ondertussen was de zon ook nog eens door de wolken heen gebroken en was alles nog mooier!

Nadat we weer aan boort geklommen waren, stond er lunch voor ons klaar. Die hebben we lekker opgesmikkeld en ondertussen ging de boot weer terug.

Het was even mijn geluksdag (of ik had gewoon goede karma opgebouwd), want ik vond opeens zomaar 500 baht (en het was van niemand, heb ik natuurlijk wel eerst gevraagd namelijk haha. Zo netjes ben ik nog net wel). Gij zoekt niet en gij zult vinden!

We hadden weer vrije tijd, dat betekent: chillen bij het zwembad.

Voor het diner gingen we met een busje naar een ander strand zich vlakbij een restaurant bevond. Het was een totale chaos met bestellen, want we moesten ons aan een bepaald geldbedrag houden, wat in onze ogen veel te laag was. Uiteindelijk waren we dan toch bereid om meer te betalen en hadden gewoon besteld wat ons lekker leek. Nou, de halve bestelling kwam gewoon niet aan haha. En uiteindelijk heeft niemand bij hoeven betalen. Zoals onze coördinator Mang (of Meng) zei "no money no problem, is like no boyfriend no problem" (haha wat een gast). Hiernaast heeft hij nog de fameuze uitspraken "same same but different" en "oh my buddha".

Tijdens de busrit terug zijn we trouwens zeiknat geregend, want de truck kon aan de zeikant niet dicht....

In de avond hebben we net als gisteravond weer heerlijk gekaart met een drankje erbij. Echt het ultieme vakantie gevoel hier. Samen met Cassandra en Franca (die ik al sinds mijn eerste week hier ken) en Paul (een super leuke Duitse jongen die ik deze week heb leren kennen) hebben we tot in de late uurtjes gekaart. Dit kwam vooral omdat ik de volgende uitspraak had gedaan: "we stoppen pas als ik heb gewonnen". En je raadt het al, juist, dat gebeurde maar niet. Daarnaast was het spel dat we speelden, Shithead genaamd, ook gewoon verslavend leuk.
We hebben tussendoor ook nog even een late night jump in de zee gedaan.

Wat een fantastische dag was dit toch en na een heerlijke nacht kon ik lekker in mijn bedje kruipen.

-xxx-

Rit in de Thaise NS/gearriveerd in Sunrise resort

We vertrekken om 10.30 uur en reizen verder naar Bang Saphan Noi. Eerst reizen we een stukje met de mini van en hierna stappen we op de trein.

Ik vond het een behoorlijke ervaring. Super gek ook om te zien dat zoveel mensen zo onzorgvuldig met het spoor omgaan. Heel veel aziaten, die het leuk vinden om op het spoor te poseren bijvoorbeeld. Ook vrouwen die foto's maken van kinderen die op het spoor spelen. Nou volgens mij spoort dat niet hoor!

Eenmaal in de trein werd de hele ervaring voorgezet. Het leek haast wel een vluchtelingen trein. Van binnen zag de trein er ook niet al te modern uit. Na een heel gedoe met het wegzetten van onze koffers en backpacks zaten we dan eindelijk.

En voor iedereen die de railcatering in de NS vervelend, overbodig of genant vindt: reis niet in een thaise trein!!! Een tal van thaise vrouwtjes en mannetjes met etenswaar en drinken komen praktisch elke tien minuten voorbij, ik kan je vertellen dat gaat snel irriteren. Ze schreeuwen ook alsof ze op een vismarkt staan. Werkelijk waar, ze tetterden gewoon door m'n muziek heen.
Na een aardig lang ritje zijn we er dan eindelijk: sunrise resort. Het is super mooi, vlakbij het strand, het heeft een eigen zwembad en de kamers zijn tip top!

De kamer is heel schoon en heeft een airco, dus we hebben geen klamboe nodig (yesss, het goed ophangen is namelijk soms nogal lastig).

We hebben vrije tijd en gaan natuurlijk even naar het strand. Het water is hier alleen helaas niet zo mooi als gehoopt (misschien vanwege het regenseizoen?) en het is heeeel warm. Het zwembad daarentegen was heerlijk verkoelend.

We mochten ons avond eten van een menukaart kiezen. Ik koos de noedels met zeedieren en dat was prima (helaas niet zo goed als gehoopt haha).

In de avond zoeken we met z'n allen een leuk plekje op waar we nog een drankje doen (lees: een heerlijke Margaritha) en kaart spelletjes spelen. Het bevalt me hier wel!

-xxx-

Als echte Hollander op de fiets

Na het ontbijt zou ons busje om 11.00 uur vertrekken. We checken nu voorgoed uit bij Twin House, ik ga hier niet meer terug komen (sentimenteel moment).

Onze eerste tussenstop is Hua Hin. Toen we daar eenmaal aankwamen, zagen we een tal van oude bekenden: Celina, Alicia en Alisha (allemaal uit Duitsland).

Je hebt hier twee soorten verblijfen. Een soort appartementencomplex en tenten. En vanwege het feit dat wij toch gewoon doorreizen slapen wij in een tent. De tent is helemaal prima, super schoon sanitair erin, maar wat een muggen! Ik heb er hier nu al zoveel nieuwe bijgekregen.

In de namiddag zijn we met een groepje naar de 7-eleven gefietst (ja dat lezen jullie goed, op de fiets). Het was zo lekker om eventjes oerhollands op de fiets te zitten.

Gelukkig kon ik mijn klamboe ophangen. Anders was ik echt compleet lekgeprikt.

Morgen gaan we weer verder reizen, dus het is tijd voor een slaapje.

-xxx-

Bye Wang Nam Khiao! Hello old friends!

Na mijn koningsslaapje in het tweepersoonsbed was het weer tijd om Wang Nam Khiao te verlaten.

Om 9.00 uur stonden we klaar voor vertrek. Ja iedereen stond klaar, behálve Ingrid, die was nog "iets" (joost mag weten wat) aan het doen. We vertrokken daardoor uiteindelijk om 9.20 uur.
Het was een rit van ongeveer 4 uur.

We kwamen ongeveer 13.30 uur aan bij Twin House. Hier zag ik Joosje weer! De bikkel die door de jungle heeft gebanjerd. Ben echt blij om haar weer te zien.

Nit had voorgesteld om ons in de middag even me de stad in te nemen, zodat we ons niet bij het huis hoefden te vervelen. Dit was super handig, want nu hoefden we ook geen taxi te betalen.
We gingen naar een shopping mall, waar we na een paar rondjes lopen, belandden bij the Pizza Company. Lang geleden dat ik pizza heb gegeten zeg! De pizza was super lekker. Een ijsje tot besluit en toen weer hup in de auto van Nit.

Bij Twin House hebben we die avond lekker met z'n allen weer (bij)gepraat. Veel oude bekenden weer gezien: Tony (de franse homo), Henry (britse jongen en heel toevallig ook homo haha), Emil (de half ijslandse, half britse boy) en Franca en Cassandra die er ook bij de Siam Culture week bij waren.

Na een beetje geouwehoer begon het eens tijd te worden om te gaan slapen... Maar dat deden we niet haha. Niemand had echt zin om te slapen, dus het geouwehoer ging lekker door.

Uiteindelijk ging toch iedereen op bed tegen de tijd dat een busje mensen arriveerde (waaronder mijn kamergenootje voor 1 nacht in Twin House, ze gaat ook mee naar trunk to the South: Nadine uit Duitsland). En zo kwamen we toch nog aan ons slaapje. Eind goed, al goed.

-xxx-

Zeg maar dag tegen de tempel

We hoeven deze ochtend niet weer zo ontzettend vroeg naar de ochtend chanting (gelukkig). Gewoon weer "normale" tijd: 6.15 uur (nog steeds super vroeg natuurlijk).

Voor de laatste keer lepelen we de rijst over in de mandjes van de monniken en ook hebben we voor de laatste keer zo'n ontzettend uitgebreid ontbijt.

Het eten was weer lekker. Ze hadden deze keer ook donuts! En er lag zelfs nog eentje op me te wachten toen ik voor de tweede ronde ging (it was meant to be).

We checken uit bij de tempel, maar ze zijn nog niet helemaal van ons af. Over een tijdje komen we terug omdat de hoofdmonnik van deze tempel aanwezig zal zijn en bezoek kan ontvangen. In de tussentijd gaan we terug naar onze gewone verblijfplaats. Ik zie mijn kans schoon om alvast wat spulletjes in te pakken.

Terug bij de tempel zien we dat we duidelijk niet de enige zijn die op bezoek willen komen bij de hoofdmonnik hier. We waren allemaal aan het wachten, uiteraard zittend op de grond zoals altijd, totdat de monnik zou arriveren. Toen hij eenmaal te voorschijn was gekomen kon alles beginnen. De man was klein en behoorlijk rond, een beetje zoals de dikke, lachende boeddha (die overigens de chinese boeddha is, dus niet dezelfde die ze hier in Thailand hebben). Het lachen klopte ook, het mannetje had vaak een behoorlijke big smile op z'n gezicht. Ook was hij een enorme fan van snoepjes. Hij had een hele schaal vol. Hij zat er een beetje overheen te aaien en de grijnzen alsof het z'n kat was. Vanwege het feit dat ik de buitenlander (ofwel 'farang' in thai, zo noemen ze iedere europeaan) was die het dichtst bij hem zat, was een reden om me allemaal dingetjes te laten doen. Ik moest bevoorbeeld samen met een paar andere mensen z'n schaal vasthouden en ook aanraken toen hij er water in deed. Ik voelde me elke keer zo bekeken, omdat al die thaise mensen helemaal ondersteboven lijken te zijn van westerse mensen. De monnik heeft ons volgens mij ook een soort van gezegend door met een stok op ons hoofd te tikken (ja, dat was een beetje gek). Na de tijd kregen we allemaal een boekje met cd, yoghurt drink en natuurlijk een volle klauw van zijn snoepjes.

Terug thuis leert Gina me de basisbeginselen van het ukelele spelen. Ik ga er in de loop van de vakantie namelijk nog eentje kopen. Het is ontzettend leuk om te doen, ook al moet ik nog wat meer oefenen.

We breemgen een kortbezoekje aan een mushroom farm. Dit was niet heel bijzonder, maar het was grappig om een keer gezien te hebben hoe paddestoelen groeien. Daarna konden we in een winkeltje kijken watvoor producten ze er allemaal mee maakten. Ik heb de mushroom thee geprobeerd. Het was niet slecht, maar ik hou het lekker op groene thee carnberry of iets dergelijks. Ook stoppen ze paddestoelen in een tal van andere producten: huidverzorgingsproducten bijvoorbeeld.

Rond 15.00 uur hebben we Gina en Dou afgezet bij het busstation. Ze gaan dit weekend alweer naar huis. Bij een klein etenskraampje koopt Nit een soort koekje voor ons, Ba Bin genaamd. Ongeveer het beste wat ik hier gegeten heb, ik ga sowieso proberen het thuis een keertje te maken.

Bij het avond eten had Nit (je schrijft het blijkbaar niet als Niet, lastig zinnetje wel) nog wat vis gekocht als extraatje. Het was heel lekker. We misten een toetje dus bracht Nit ons even naar de 7-eleven, waar ik een heerlijk toetje opgesmikkeld heb. Ze koopt daar ook wat visballetjes, als snack voor vanavond. Ik kan je vertellen dat die erg lekker waren. Het is zo lief dat ze goed aan ons denkt. Ze is als een soort mama en tegelijkertijd een suikertante voor ons.

Nu Dou weg is heb ik een tweepersoonsbed helemaal voor mij alleen! Ik slaap als een vorst vanavond.

-xxx-

Vroeg uit de veren, heeeel vroeg

Wekker gaat deze ochtend bere vroeg. Om 3.30 staan we gereed en rijdt Niet ons naar de tempel. Met slaap in de ogen grijpt iedereen naar een matje en gaat ergens in een van de rijen op de grond zitten. Ik vind al dat gebid en gepredik nu een beetje teveel te worden. Boeddha werd eerst neergezet als een gewone man die je als voorbeeld zou moeten nemen. Maar nu zit iedereen stukken op te zeggen waarin ze deze man helemaal verheerlijken alsof het een god is. Iets voelt hier tegenstrijdig.

Deze ochtend chanting duurde gelukkig korter dan die van gisteravond. We gaan we terug naar de kamer en doen nog even onze ogen dicht.

Om 6.15 uur moeten we er wederom uit, om natuurlijk weer eten te kunnen geven aan de monniken. Ieder schept een lepeltje met rijst van het schaaltje en legt het in het mandje van elke monk, totdat de rijst op is.

Bij de kantine tegenover de tempel krijgen we een beetje rijstsoep. Vantevoren stond ik hier niet echt om te springen, maar het was echt ontzettend lekker!

Als vrijwillgers helpen we om het gedoneerde eten te sorteren. We deden het alleen allemaal net niet goed genoeg. Het komt allemaal heel nauw voor die Thaise vrouwtjes. Echter, het moment dat een van deze dametjes de grijze onderbroek van Gina lichtelijk door haar rok heen kon zien mochten we dan toch echt wel vertrekken. Beetje overdreven als je het mij vraagt... Maarja, cultuur is cultuur hè.

Na de blessing konden we weer aanschuiven bij het ontbijt. Dit ontbijt is beduidend minder dan bij de andere tempel, maar nog steeds 100 keer beter dan bij elke guesthouse hier.

Onze volgende vrijwilligersactiviteit is het vullen van flessen water. Een heerlijk autistisch werkje, waar Gina en ik precies voor gemaakt leken te zijn haha. In alle ijverigheid liet ik m'n dameshouding lichtelijk varen en zat ik een klein beetje met m'n benen uit mekaar. Wat een paniek toen een monnik langskwam! Snel de benen stijf tegen mekaar. We worden vandaag wel echt met onze neus op de feiten gedrukt: de cultuurkloof is real.

We hebben na het ontbijt nog steeds weer niks gegeten. Uiteindelijk voelden we onszelf niet meer uitgedaagd en zijn we met z'n allen naar een restaurantje gegaan. Ik heb daar genoten van een heerlijke noedelsoep. Het was alleen een beetje veel, ik ben al dat eten niet meer gewend gewoon!

In de avond gaan we weer naar de chanting. Het begint me steeds meer op te vallen hoe erg de mensen ons allemaal aanstaren. Natuurlijk omdat we uit het buitenland komen. Voelt toch lichtelijk ongemakkelijk. Twee Thaise jongetjes keken ook de hele tijd mijn kant op, dan lach je terug en dat vinden ze natuurlijk helemaal geweldig.

Deze zitting duurde gelukkig niet al te lang. Nu lekker slapen.

-xxx-