We hoeven deze ochtend niet weer zo ontzettend vroeg naar de ochtend chanting (gelukkig). Gewoon weer "normale" tijd: 6.15 uur (nog steeds super vroeg natuurlijk).

Voor de laatste keer lepelen we de rijst over in de mandjes van de monniken en ook hebben we voor de laatste keer zo'n ontzettend uitgebreid ontbijt.

Het eten was weer lekker. Ze hadden deze keer ook donuts! En er lag zelfs nog eentje op me te wachten toen ik voor de tweede ronde ging (it was meant to be).

We checken uit bij de tempel, maar ze zijn nog niet helemaal van ons af. Over een tijdje komen we terug omdat de hoofdmonnik van deze tempel aanwezig zal zijn en bezoek kan ontvangen. In de tussentijd gaan we terug naar onze gewone verblijfplaats. Ik zie mijn kans schoon om alvast wat spulletjes in te pakken.

Terug bij de tempel zien we dat we duidelijk niet de enige zijn die op bezoek willen komen bij de hoofdmonnik hier. We waren allemaal aan het wachten, uiteraard zittend op de grond zoals altijd, totdat de monnik zou arriveren. Toen hij eenmaal te voorschijn was gekomen kon alles beginnen. De man was klein en behoorlijk rond, een beetje zoals de dikke, lachende boeddha (die overigens de chinese boeddha is, dus niet dezelfde die ze hier in Thailand hebben). Het lachen klopte ook, het mannetje had vaak een behoorlijke big smile op z'n gezicht. Ook was hij een enorme fan van snoepjes. Hij had een hele schaal vol. Hij zat er een beetje overheen te aaien en de grijnzen alsof het z'n kat was. Vanwege het feit dat ik de buitenlander (ofwel 'farang' in thai, zo noemen ze iedere europeaan) was die het dichtst bij hem zat, was een reden om me allemaal dingetjes te laten doen. Ik moest bevoorbeeld samen met een paar andere mensen z'n schaal vasthouden en ook aanraken toen hij er water in deed. Ik voelde me elke keer zo bekeken, omdat al die thaise mensen helemaal ondersteboven lijken te zijn van westerse mensen. De monnik heeft ons volgens mij ook een soort van gezegend door met een stok op ons hoofd te tikken (ja, dat was een beetje gek). Na de tijd kregen we allemaal een boekje met cd, yoghurt drink en natuurlijk een volle klauw van zijn snoepjes.

Terug thuis leert Gina me de basisbeginselen van het ukelele spelen. Ik ga er in de loop van de vakantie namelijk nog eentje kopen. Het is ontzettend leuk om te doen, ook al moet ik nog wat meer oefenen.

We breemgen een kortbezoekje aan een mushroom farm. Dit was niet heel bijzonder, maar het was grappig om een keer gezien te hebben hoe paddestoelen groeien. Daarna konden we in een winkeltje kijken watvoor producten ze er allemaal mee maakten. Ik heb de mushroom thee geprobeerd. Het was niet slecht, maar ik hou het lekker op groene thee carnberry of iets dergelijks. Ook stoppen ze paddestoelen in een tal van andere producten: huidverzorgingsproducten bijvoorbeeld.

Rond 15.00 uur hebben we Gina en Dou afgezet bij het busstation. Ze gaan dit weekend alweer naar huis. Bij een klein etenskraampje koopt Nit een soort koekje voor ons, Ba Bin genaamd. Ongeveer het beste wat ik hier gegeten heb, ik ga sowieso proberen het thuis een keertje te maken.

Bij het avond eten had Nit (je schrijft het blijkbaar niet als Niet, lastig zinnetje wel) nog wat vis gekocht als extraatje. Het was heel lekker. We misten een toetje dus bracht Nit ons even naar de 7-eleven, waar ik een heerlijk toetje opgesmikkeld heb. Ze koopt daar ook wat visballetjes, als snack voor vanavond. Ik kan je vertellen dat die erg lekker waren. Het is zo lief dat ze goed aan ons denkt. Ze is als een soort mama en tegelijkertijd een suikertante voor ons.

Nu Dou weg is heb ik een tweepersoonsbed helemaal voor mij alleen! Ik slaap als een vorst vanavond.

-xxx-