Joos en ik zijn wederom de eersten bij het ontbijt (8 uur stipt). Nadat we heerlijk van onze wafels hebben genoten gaan we weer terug naar de kamer, waar onze kamer genootjes Ellie en Emilia (uit Engeland) ook nog liggen te chillen. Hier kunnen we nog lekker rustig aan doen. Het programma begint elke namelijk toch pas om 10 uur.

Zodoende verzamelt iedereen zich keurig om 10 uur en gaat onze dagprogramma weer van start. Allereerst gaan we een bezoekje brengen aan de "Artisti Village". Dit is een soort van klein parkje die in het teken staat van, ja je raadt het al, KUNST! En behoorlijke gekke kunst. Zo heb ik een zwaan gezien in het water die gemaakt was van een boomstronk en waterlelies, een mega Transformer achtig figuur en natuurlijk tientallen schilderijen.

Een bezoekje brengen aan de plaatselijke Dog Shelter was onze tweede activiteit van die dag. Ik had eerder al mensen gesproken die de Hua Hin beach week al gedaan hadden en waren hier niet zo enthousiast over. Ik zag het ook al voor me: heel veel zielige honden in kleine kooitjes (die hoogstwaarschijnlijk niet zo'n leuk lot staat te wachten). Nee, hier bedank ik toch echt voor. Ik bleef dus mooi in de bus zitten, maar ik was niet de enige hoor. Een stuk of 5 anderen hadden precies dezelfde gedachte hierover. Toen de groep, die wel was gegaan, terugkwam vertelden ze dat het "opzich wel meeviel", maar rouwig om mijn keuze ben ik zeer zeker niet.

Zoals elke dag voorziet de 7-eleven ons weer van een lekkere, en niet te vergeten hartstikke goedkope lunch (ja genieten hoor, dat alles hier zo goedkoop is haha). Een paar broodjes met vulling, hup daar even in de magnetron en smikkelen maar.

En dan snel door naar het strand! Deze keer was het strand ietsjes minder mooi. Aan de linkerkant was een soort bouwproject gaande, wat nou niet bepaald bijdroeg aan een gezellige sfeer. Ook het weer liet ons op een gegeven moment in de steek; de bewolking trok dicht en je zag dat de lucht donkerder werd (natuurlijk bleef het heerlijk warm). Ook begon je aan de zee te merken dat er een grote stortbui aan zat te komen. De zee werd steeds een klein beetje ruiger. Kleine golfjes ontstonden in het water (ik had hier nog helemaal geen golfje gezien), wat ik zelf persoonlijk echt prachtig vond. Samen met Kevin en Emil stond ik daar in de golven, je af en toe mee laten nemen door een golf of hem tegen je aan laten slaan. En toen begon het echt, wat een enorme stortbui!! Gelukkig had Joosje mijn spullen al van het strand gehaald toen ik het water uitkwam. Het was me wel een gewaarwordig hoor. Daar sta je dan op een Thais strand in een ontiegelijke tropische regenbui, ik ging dan ook zeker niet schuilen (haha).

Na de bui, was het ook al vrij snel 16.00 uur, we werden dus weer ongehaald door ons busje. Eenmaal thuis aangekomen stond er weer een heerlijk maaltje voor ons klaar. Tijdens het avondeten gingen we met z'n allen overleggen wat de plannen waren voor de avond. Uiteindelijk hebben we besloten om met z'n allen naar een grote shoppingmall te gaan.

En zo geschiedde. Rond een uurtje of 19.00/20.00 uur werden we weer opgepikt en gedropt bij de shoppingmall. Het was een enorm groot complex (uiteraard), maar ook heel modern en mooi. Ieder kon gewoon z'n eigen gang gaan daar en we zouden elkaar dan weer rond een bepaalde tijd buiten zien.

Joosje, Emil en ik gingen met z'n drieën door de mall heen. Er was werkelijk waar van alles te koop. Ik had echter een bepaald product in mijn hoofd waarvoor ik hoopte te slagen deze avond; namelijk een ukelele. Gina heeft me in de 3e week er helemaal enthousiast over gemaakt en ze heeft me ook verteld waar ik op moet letten als ik er eentje zelf wil kopen. Dit was dus mijn missie en stom toevallig ook die van Emil (hij is sowieso een muzikale jongen dus wat dat betreft niet zo heel verrassend). Helaas heb ik toch niet kunnen slagen. De ukeleles daar waren relatief duur dus heb ik besloten dat ik er later wel eentje gewoon in Nederland ga kopen. Emil kon de verleiding niet weerstaan en kocht er gewoon een.

Nadat iedereen in de mall geshopt had, kwamen we weer bij elkaar. Ons volgende plan: een barretje vinden waar we met z'n allen een cocktail kunnen drinken. En jahoor, niet veel later zaten we allemaal aan een cocktail (voor maar 100 baht). Nou moet ik eerlijk bekennen dat de sfeer beter gekund had, we werden vooral omringt door of lege stoelen en anders waren die stoelen bezet door oude taarten (no offense ;)).

De ene helft van de groep ging hierna naar huis, maar ik (samen met Emil, Marit, Joosje, Emilia, Kevin, Emil en Lorenzo) natuurlijk niet. Nee, wij hebben snel even wat drankjes gekocht in de 7-eleven (waar anders?) en zijn naar het strand gegaan. Dit was super gezellig. Een taxi heeft ons terug gebracht. We waren nog wel even bang dat we niet thuis zouden komen omdat de taxichauffeur niet echt leek te weten wat we bedoelden toen we vroegen over we naar het Greenway resort mochten, maar uiteindelijk is alles goed gekomen en konden we eenmaal aangekomen meteen ons bedje induiken.

-xxx-