Om 9.00 vertrok ons busje naar Wang Nam Khiao, waar de boeddhisme week van start zal gaan. Nog weer een paar mensen gedag gezegd, gelukkig zie ik bijna iedereen na deze week nog terug. Emma gaat helaas niet met ons mee, dat ik vind ik echt super jammer. Haar ouders waren te bezorgd en buiten haar weten om hebben ze haar vlucht omgeboekt waardoor ze morgen al naar huis moet. Nu gaan we met nog maar vier mensen naar de boeddhisme week. Lekker rustig. Vier meisjes, allemaal Nederlands.

We maakten een tussenstop en gingen lunchen. Ik heb een heel lekker rijstgerecht gehad met varkensvlees. Voor het gerecht geserveerd werd kregen we wat kipstukjes. Die waren echt onbeschrijflijk lekker.

Na het verorberen van de lunch zijn we naar de nabijgelegen waterval gelopen. Het bestaat uit zeven bescheiden watervalniveau's, die volgens het verhaal staan voor de zeven dochters die zijn gestorven in een of ander thais verhaal.
In dat park stuitten we op een hoge boom doe voor een deel is ingepakt in sjaals. We vragen Niet (onze coördinator) vanwaar dit is. Hierop antwoordde ze dat dit een zogenaamde "spirit tree" is. Een geest in een boom dus, ieder z'n eigen geloof. Ik kan in ieder geval de liefde en respect voor de natuur van deze mensen wel waarderen. Uit respect vouw ik mijn handen dan ook op elkaar en maak met als de anderen een "wai" (lastig uit te leggen, maar google afbeeldingen is een held).

Uiteindelijk arriveren we op de plek waar we zullen verblijven. Het is een super rustige en mooie omgeving. En als ik en kamergenootje Dou de sleutel van onze kamer omdraaien worden we verrast door een enorm schone en luxe ogende kamer.

Nadat ik rustig op m'n bed ben geploft, bekijk ik mijn benen eens en maak de balans op: muggenbulten, muggenbulten en nog eens muggenbulten. Het betreft niet alleen m'n benen. De kleine krengen hebben zelfs mijn voorhoofd en een stukje huid vlak onder mijn oog weten te vinden. Achja, jeuk is leuk zeggen ze toch?

Niet (verwarrende naam hè) nam ons mee naar een klein lokaal marktje, waar alleen maar eten verkocht werd. Bij een fruitkraampje liet ze ons een bepaalde vrucht kiezen die we wel wilden proberen. Mijn oog viel op een meloenogende vrucht, maar bleek volgens Niet na behulp van google translate een grapefruit te moeten zijn. Dit vind ik interessant, keuze gemaakt. Daarnaast pakte ze zelf nog wat fruitsoorten. Het is leuk dat ze ons zo meeneemt in het "echte" thaise leven. Onderweg naar huis stoppen we nog bij een kraampje langs de weg waar ze dragon fruit verkopen. Hup in de truck.

Als avondeten natuurlijk weer rijst, maar Niet heeft zelf wat prutjes meegenomen om naar eigen zeggen wat variatie aan te brengen aan de maaltijden die we hier voorgeschoteld krijgen. Het is mij allemaal net wat te pittig, maar dat vind ik al vrij snel haha. Als toetje fruit. Maar eens geen watermeloen, ananas of banaan. Nee, onze pasgekochte vruchten. Wat is die thaise grapefruit lekker! Maar dat dragon fruit is misschien uiteindelijk toch wel m'n favoriet. Zonde dat we dat in Nederland niet of veeeeel minder lekker hebben!

Dou en ik hebben daarna nog even op de kamer gechillt, maar vonden het al snel tijd om te gaan slapen.

-xxx-