Om 2 uur in de nacht zijn we aangekomen in Singburi bij Twin House, waar ik maar heel kort zal verblijven, even twee nachtjes.
Mijn nieuwe kamergenootjes zijn Dou (spreek je gewoon uit als Do), Gina (die na een heel grappig gesprek de dochter van Barry Hay, de zanger van Golden Earring blijkt te zijn, heel grappig en leuk als ze over haar leven verteld). Maar wat nog wel het leukst is, is dat ik mijn lieve Duitse vriendinnetje Emma weer zie! Ze slaapt ook in dezelfde kamer, omdat zij ook net als de rest de boeddhisme week gaat doen. Echt leuk om haar weer te zien!
Om 11 uur kwam het moment aan dat we afscheid moesten nemen van een aantal mensen. Ik heb onder andere Myrthe en Lena gedag moeten zeggen. Ik heb echt een toffe tijd met ze gehad. Ik hoop die wel in Nederland of Duitsland nog eens te zien.

We hadden de hele dag in Singburi. Sommigen wilden naar het zwembad, dat niet ver van de guesthouse verwijderd is. Anderen, waaronder ikzelf, wilden liever gewoon even Singburi zelf in. Met z'n tienen hebben we toen een taxi gedeeld en ben ik samen met Joosje, Kaat, Dou en Gina gedropt in het centrum. In een ontzettend knus koffietentje hebben we een drankje gehaald. Ik heb daar een hele lekkere iced caffe latte gedronken. Geen mix van gekke poeders, zoals het hier eigenlijk vrij gewoon is, maar gewoon echte koffie als basis. We eigenaren waren ook super aardig en daar hebben we ook even een leuk praatje mee gemaakt.

Hierna hebben we nog even wat gegeten in een restaurantje. Mijn oog viel op een cheese beef burger. Eventjes geen tofu of kip, maar een stuk rundvlees! Zo hé, daar heb ik wel even van genoten kan ik je vertellen haha.

Terug bij Twin House hebben we nog gezellig met z'n allen skip-bo (een leuk spel dat ik hier geleerd heb) gespeeld. Daarnaast heb ik iedereen ook weten aan te steken met het "puzzle-virus". Ik heb namelijk al behoorlijk wat puzzles en dan voornamelijk woordzoekers gemaakt. Volgens mij is het wel een beetje overgeslagen, want deze middag zat bijna iedereen van de groep ijverig in een puzzleboekje te krabbelen.

In de avond ging een groot aantal van de mensen naar de bar aan de overkant. Ik ging natuurlijk ook mee ;). Even genieten een oude vertrouwde Chang haha. Ik had nog niet zolang mijn biertje op of ik krijg een appje van Emma dat iemand naar de kamer moet komen. Ik ben meteen naar haar toe gegaan. Ik schrok toen ik haar zag: ze was lijk bleek (en dan heb ik het niet over haar gewoonlijk lichte besproette huidje) en had net overgegeven. Ze had al gezegd dat ze in de loop van afgelopen week zich ziekig begon te voelen. Na overleg met Phil, de manager, leek het ons allen verstandig een dokter te bezoeken. Er kwam een busje voor ons en ik ben toen samen met twee van de thaise begeleiders met Emma naar het ziekenhuis gegaan. Ik begin langzamerhand echt alles van Thailand te zien haha. Ze heeft medicijnen gekregen en we konden weer terug. Hopelijk gaat het snel beter. Ik ben wel bang dat ze eerder naar huis gaat, omdat haar ouders willen dat ze naar huis komt (die zijn natuurlijk heel bezorgd).

Nadat ik Emma "naar bed heb gebracht" ging ik nog even terug naar de bar. Hier heb ik verder nog wel een hele gezellige avondje gehad. Hartstikke gelachen om en met twee hele aardige Britse jongens die hier net zijn aangekomen. Dus mijn avond was ondanks het ziekenhuisbezoekje nog hartstikke geslaagd!

-xxx-